بی کیفیت ترین چرم کدام است؟

به سختی می‌توان به سادگی گفت که کدام چرم بی‌کیفیت‌تر است، زیرا به جنبه‌ها و کاربردهای مختلفی بستگی دارد. اما به طور کلی، برخی از چرم‌های واقعاً بی‌کیفیت، معایب زیادی دارند.

چرم پیوندی اغلب از کیفیت نسبتاً پایینی برخوردار است. این چرم با خرد کردن تکه‌های چرم اصل و سپس چسباندن آنها به یکدیگر با چسب و مواد دیگر ساخته می‌شود. مشکل چرم پیوندی این است که استحکام و دوام تکه‌های کامل چرم واقعی را ندارد. با گذشت زمان، می‌تواند به راحتی پوسته پوسته شود یا از هم جدا شود. به عنوان مثال، اگر در یک قطعه مبلمان مانند مبل یا کیف استفاده شود، لبه‌های آن ممکن است پس از مدت کوتاهی استفاده شروع به جدا شدن کنند. و هنگامی که خراشیده یا آسیب می‌بیند، تعمیر آن برای دوباره زیبا به نظر رسیدن واقعاً دشوار است.

سپس نوبت به چرم‌های شکافته می‌رسد که آن هم به خوبی چرم‌های باکیفیت‌تر نیست. چرم شکافته از لایه‌های زیرین پوست حیوانات پس از جدا شدن لایه رویی آن به دست می‌آید. این چرم فاقد زیبایی و بافت طبیعی چرم‌های شکافته یا دانه کامل است. معمولاً ظاهری یکنواخت‌تر و نازیباتر دارد. همچنین، احتمال جذب لکه‌ها در آن بیشتر است و به اندازه چرم‌های شکافته قابل تنفس نیست. وقتی کفش یا وسایل دیگری از چرم شکافته درست می‌کنید، ممکن است پاهایتان یا وسایل داخل آن کمی احساس گرفتگی کنند زیرا هوا نمی‌تواند به خوبی گردش کند. و مانند چرم‌های باکیفیت‌تر به زیبایی کهنه نمی‌شود. فقط خیلی زود فرسوده و قدیمی می‌شود، به شکلی ناخوشایند.

برخی از چرم‌های مصنوعی بسیار ارزان که با مواد بی‌کیفیت و فرآیندهای تولید ضعیف ساخته می‌شوند نیز می‌توانند بی‌کیفیت در نظر گرفته شوند. آن‌ها ممکن است حس پلاستیکی داشته باشند و واقعاً مصنوعی به نظر برسند. آن‌ها به هیچ وجه نمی‌توانند در برابر سایش و پارگی زیاد مقاومت کنند. فقط کمی اصطکاک یا خم شدن می‌تواند باعث ترک خوردن یا از دست دادن شکل آن‌ها شود. آن‌ها اغلب در محصولات واقعاً ارزان قیمتی استفاده می‌شوند که در آن‌ها تمرکز فقط بر داشتن چیزی شبیه چرم است، اما نه بر کیفیت واقعی آن یا مدت زمان ماندگاری آن.

به طور کلی، این نوع چرم‌ها معمولاً برای محصولاتی انتخاب می‌شوند که هزینه، دغدغه اصلی آنها باشد تا کیفیت و دوام.